donderdag 24 september 2015

Ik voel dat ik voorrang heb

In België - en wellicht ook in vele andere landen - is één van de veel verguisde verkeersregels, de veralgemeende voorrang aan rechts. Zeker sinds 1 maart 2007 de verplichting om voorrang te verlenen niet meer verviel wanneer de andere weggebruiker gestopt was.


Dat veel bestuurders de voorrang aan rechts (veelal voorrang van rechts genoemd) maar onzin vinden, kan je dagelijks op onze wegen ervaren: de regel wordt gewoon heel vaak genegeerd of vergeten. Zowel door de chauffeurs die voorrang moeten verlenen als door zij aan wie voorrang moet gegeven worden.

Waarom hebben wij eigenlijk een probleem met deze voorrangsregel. Het weze duidelijk dat om het verkeer vlot en veilig te laten verlopen er regels moeten zijn. Wat is er fout met de voorrang aan rechts?

Eén van de eerste doelstellingen om de voorrang aan rechts in te voeren was nochtans de vlotheid van het verkeer. Het moet gezegd, de regel werd ingevoerd toen de algemene regel nog links rijden was (zoals het vandaag onder andere nog in Groot-Brittanië is).

Op de vele rotondes die Engeland rijk is, bleef het doorgaand verkeer links rijden en kon wie van rechts kwam vlot invoegen. Dat wij rechts rijden is trouwens de reden waarom het zo lang geduurd heeft eer men op het continent ook de rotondes als veiliger kruispunten ging beschouwen.

Voorrang aan rechts bleef bij de switch naar rechts rijden behouden. Men vond immers dat dit zorgde voor meer veiligheid.

Ja zeker, meer veiligheid, immers wanneer je weet dat er bestuurders zijn die van rechts kunnen komen, dan ben je verplicht jouw snelheid aan te passen, zodat je steeds tijdig kan stoppen om ze voorrang te kunnen verlenen. Dus, wij gaan allemaal trager en voorzichtiger rijden om voorrang te kunnen verlenen.

Deze redenering wordt echter teniet gedaan door de aard van het beestje. Wanneer wij in onze cocon (lees: auto-bolide-machien-trots-...) zitten dan hebben wij toch altijd voorrang? Dan moeten wij toch altijd als eerste door?  Voorrang aan rechts verlenen komt dus na snel - en als eerste - ter plaatse geraken.

En toegeven, de wegenbouwers hebben hier flink aan toe bijgedragen. Sommige wegen worden zo aangelegd dat je het gevoel krijgt op een "hoofdweg" te rijden en dus voorrang hebt op de straten die er op uitkomen. Niet is echter minder waar, want net op die "valse hoofdwegen" werd voorrang aan rechts ingevoerd om de snelheid laag te houden.

Resultaat: de combinatie van het gevoel "ik heb voorrang" en bestuurders die effectief voorrang hebben, leidt vaak tot ongevallen. Is dit de schuld van de voorrangsregel? Neen, uiteraard niet, het is onze collectieve schuld om deze belangrijke regel te negeren.


Sommige stadsbesturen menen daarom dat zij de veralgemeende voorrang van rechts dan maar moeten negeren en door middel van borden duidelijk maken wie op het kruispunt voorrang heeft. Dit is een zinloze maatregel. Op veel kruispunten met voorrang aan rechts staat immers al een bord, maar weinigen storen zich daar aan. Meer borden plaatsen zal ook daar geen soelaas brengen.

De oplossing? We moeten meer durven praten over het verkeer! En niet alleen in macho termen maar hoe wij allemaal samen het verkeer veiliger kunnen houden. Want laat ons eerlijk zijn, de vele ongevallen zorgen er dagelijks voor dat onze mobiliteit beetje bij beetje achteruit gaat. Iedere dag verliezen wij net iets meer tijd. Om van de dagelijkse dode op onze wegen nog niet te spreken.

Meer info over opleidingen voor chauffeurs van bestelwagens en vrachtwagens kan je vinden op onze website.

www.tczdenestor.be

Geen opmerkingen:

Een reactie posten